Czy płyty MDF szkodzą zdrowiu? Zgodnie z atestem higienicznym na 1 m3 kubatury pomieszczenia nie powinno przypadać więcej niż 0,7 – 1,0 m2 płyty. Płyty MDF są wręcz idealnym substytutem drewna, niewątpliwie są dobre i tanie. Nie przesadzajmy jednak …
płyty MDF
W wyniku sprasowania włókien drzewnych z dodatkiem organicznych środków klejących i utwardzających powstaje płyta MDF. Proces odbywa się w wysokiej temperaturze i przy użyciu wysokiego ciśnienia. Tak powstała płyta charakteryzuje się jednorodną gęstością , jednakowym składem w całym przekroju, powierzchnią o wysokiej jakości, stabilnością wymiarów oraz taką samą wytrzymałością w każdym kierunku. Dzięki temu płyty MDF można świetnie obrabiać (ciąć, frezować, nawiercać), malować, oklejać. Z płyt MDF można poprzez obróbkę i kształtowanie można uzyskać nawet najbardziej skomplikowane kształty.
W zależności od stopnia gęstości rozróżniamy trzy rodzaje płyt MDF:
- płyty LDF są płytami o zmniejszonej gęstości. Ze względu na to, że płyty LDF mają mniejszą twardość, stosowane są głównie przy produkcji paneli ściennych oraz płyt na poszycia więźby dachowej oraz izolacyjnych płyt ściennych.
- płyty MDF charakteryzują się średnim zagęszczeniem włókien drzewnych. Najbardziej rozpowszechnione w meblarstwie i stolarstwie. Są świetnym materiałem do produkcji mebli, listew ozdobnych, kasetonów, paneli ściennych oraz stolarki budowlanej. Dzięki swoim własnościom mechanicznym oraz dużej gładkości powierzchni płyty MDF są idealne do malowania, lakierowania, okleinowania (fornirem lub okleiną sztuczną) oraz pokrywania specjalnymi cienkimi filmami melaminowymi. Występują w postaci płyty surowej, lakierowanej jedno lub dwustronnie.
- płyty HDF są płytami o bardzo dużej gęstości włókien drzewnych. Zwiększona gęstość przekłada się na dużą ich twardość pozwalającą na wykorzystanie ich przy produkcji paneli podłogowych lub płyt ozdobnych. Okleinowane są fornirem lub okleinami sztucznymi, powlekane wysokopołyskowymi laminatami HPL i CPL.
Do istotnych wad ograniczających stosowanie płyt MDF standard należy ograniczenie ich użytkowania w pomieszczeniach suchych. W przypadku pomieszczeń wilgotnych należy stosowac płyty o zwiększonej odporności na wilgoć.
Nie przesadzajmy też z ilością użytej w mieszkaniach płyty MDF. Zgodnie z atestem higienicznym na 1 m3 kubatury pomieszczenia nie powinno przypadać więcej niż 0,7 – 1,0 m2 płyty. Dotyczy to łącznie wszystkich płyt drewnopochodnych użytych do produkcji mebli, paneli podłogowych i ściennych, kasetonów czy też listew przypodłogowych.