Dominikana to prawdziwy karaibski raj, koktajl z tropikalnych plaż, burzliwej historii i gorących rytmów. Każdego roku tysiące turystów z Polski pakuje walizki, by na własne oczy zobaczyć te słynne piaszczyste plaże z pocztówek. Ale Dominikana to nie tylko all-inclusive hotele i drinki z palemką. To kraina pełna kontrastów, gdzie za rogiem czekają zarówno nieodkryte cuda natury, jak i ślady kolonialnej przeszłości. Jeśli planujesz wyrwać się z hotelowego leżaka i poznać prawdziwe oblicze tego kraju, sprawdź, co warto zobaczyć w Dominikanie, żeby wrócić z czymś więcej niż tylko opalenizną!
Santo Domingo – historyczna wizytówka Dominikany
Każdą przygodę z Dominikaną warto zacząć od stolicy – Santo Domingo. To najstarsze europejskie miasto w Ameryce, gdzie Krzysztof Kolumb zacumował swoje statki, a historia kolonialnych podbojów zostawiła ślad w postaci bajecznej architektury. Sercem miasta jest Zona Colonial – stara część wpisana na listę UNESCO. Przechadzając się brukowanymi uliczkami, człowiek ma wrażenie, jakby cofnął się w czasie o kilkaset lat.
Co konkretnie warto zobaczyć? Na pewno Alcazar de Colón – pałac zbudowany dla syna Krzysztofa Kolumba. Dziś to muzeum, z którego rozpościera się widok na rzekę Ozama. Kiedy już nacieszycie oczy historią, koniecznie wpadnijcie na El Conde – główną handlową ulicę, gdzie możecie kupić wszystko – od ręcznie robionych cygar po biżuterię z lokalnego kamienia larimar. Wieczorem Zona Colonial tętni życiem – miejscowi zajadają się mofongo (danie z plantanów) i popijają rum, a turyści… cóż, robią dokładnie to samo!
Mała rada od doświadczonego podróżnika – nie zwiedzajcie Santo Domingo w japonkach! Brukowane uliczki potrafią dać w kość stopom, a jako że miasto często zwiedza się pieszo, porządne buty to podstawa. Uwierzcie mi – przetestowałam to na własnej skórze!
Rajskie plaże Punta Cana – czy warto?
Nie ma co ukrywać – większość z nas leci do Dominikany właśnie dla tych legendarnych plaż. I choć Punta Cana bywa zatłoczona i mocno turystyczna, to jednak trudno odmówić jej uroku. Bavaro Beach to chyba najbardziej znana plaża w okolicy – kilometrowe pasy białego piasku i turkusowa woda sprawiają, że nawet najbardziej wybredni plażowicze będą zachwyceni.
Jeśli jednak macie dość tłumów, polecam skierować się nieco dalej – do Macao Beach. To wciąż Punta Cana, ale mniej zatłoczona część. Macao jest świetna również dla tych, którzy chcą spróbować surfingu – fale są tu idealne dla początkujących, a na miejscu działa kilka szkółek.
A może znacie ten żart o turystach, którzy przylatują do Dominikany i spędzają dwa tygodnie w hotelu, nie widząc nic poza basenem? No właśnie – nie bądźcie tacy! Po plaży warto wybrać się na wycieczkę do Isla Saona. To niewielka wyspa położona na południowo-wschodnim krańcu Dominikany, gdzie czekają na was prawdziwie dzikie plaże. Każdy, kto tam był, wraca z tekstem „to jest dopiero raj na ziemi!”. I coś w tym jest!
Półwysep Samaná – dziki raj dla odkrywców
Jeśli macie już dość turystycznego zgiełku Punta Cana, ruszajcie na północno-wschodni kraniec wyspy – na półwysep Samaná. To moje ulubione miejsce w całej Dominikanie! Dlaczego? Bo to właśnie tutaj zobaczysz prawdziwe, nieoszlifowane oblicze karaibskiego raju.
Punktem obowiązkowym jest wodospad El Limón. Żeby się do niego dostać, trzeba odbyć trekking przez dżunglę (często na grzbiecie konia) – ale wierzcie mi, gra jest warta świeczki! Widok 40-metrowego wodospadu spadającego do naturalnego basenu zapiera dech w piersiach. I tak, możecie się w nim wykąpać – to przeżycie, którego nie zapomnicie do końca życia!
Między styczniem a marcem Samaná oferuje jeszcze jedną niesamowitą atrakcję – obserwację wielorybów humbaków. Te gigantyczne ssaki przypływają do Zatoki Samaná, by wydać na świat potomstwo. Widok wyskakującego z wody wieloryba przyprawia o dreszcz emocji nawet najbardziej opornych na zachwyty.
Las Terrenas – karaibski koktajl kultur
Będąc na półwyspie, koniecznie zajrzyjcie do Las Terrenas. To nadmorskie miasteczko, które jeszcze 30 lat temu było senną rybacką wioską, a dziś tętni życiem dzięki mieszance kultur – dominikańskiej, francuskiej i włoskiej. Rezultat? Niesamowita atmosfera, rewelacyjne restauracje (najlepsze croissanty poza Francją!) i plaże, które wciąż zachowały swój naturalny urok.
Playa Bonita i Playa Coson to moje typy – złoty piasek, palmy i niewiele hoteli. Idealny spot na zachód słońca z drinkiem w ręku. A wieczorem? Pueblo de los Pescadores – dzielnica, gdzie bary i restauracje serwują świeże owoce morza prosto z oceanu. Wyobraźcie sobie – langusta prosto z grilla, zimne Presidente (lokalne piwo) i dominikańska muzyka na żywo. Czego chcieć więcej?
Góry Dominikany – nieodkryty skarb
Mało kto wie, że Dominikana to nie tylko plaże. W centrum wyspy znajduje się pasmo górskie Cordillera Central z najwyższym szczytem Karaibów – Pico Duarte (3098 m n.p.m.). Dla miłośników trekkingu to prawdziwy raj!
Jeśli nie macie czasu na wielodniową wyprawę na szczyt, wybierzcie się chociaż do miasteczka Jarabacoa, zwanego „Miastem wiecznej wiosny”. Panuje tu przyjemny, chłodniejszy klimat, a okolica oferuje spływy pontonowe po rzece Yaque del Norte, wycieczki do wodospadów i loty paralotnią. No i zero turystów z all-inclusive! To tutaj odpoczywają zamożni Dominikańczycy, uciekając od upałów wybrzeża.
Moim odkryciem była trasa do wodospadów Salto de Jimenoa. Droga prowadzi przez malownicze wioski, gdzie możecie podejrzeć, jak naprawdę żyją Dominikańczycy. Ludzie siedzą na werandach, grają w domino, dzieci biegają boso, a kobiety noszą na głowach ogromne kosze z owocami. Czujesz się, jakbyś trafił do innego świata!
Puerto Plata – alternatywa dla Punta Cana
Jeśli szukacie miejsca na plażowanie, ale Punta Cana wydaje wam się zbyt komercyjna, wybierzcie północne wybrzeże i okolice Puerto Plata. Klimat jest tu nieco inny – bardziej autentyczny, mniej wygładzony.
Cabarete to mekka dla kitesurferów i windsurferów – wiatr jest tu idealny, a plaża szeroka i długa. Nawet jeśli nie uprawiacie tych sportów, widok kolorowych latawców na niebie robi wrażenie. Wieczorem cała plaża zamienia się w jeden wielki bar-restaurację – stoliki wystawiane są prosto na piasku!
A jeśli macie dość plaży, wjeżdżcie kolejką linową na górę Isabel de Torres, gdzie czeka 30-metrowa statua Chrystusa (mniejsza kopia tej z Rio) i ogród botaniczny. Z góry rozpościera się widok na całą zatokę – idealne miejsce na zdjęcia, które wrzucicie potem na Insta z podpisem #nofilter.
Amber Cove – złoto Dominikany
W pobliżu Puerto Plata znajduje się też Amber Museum, poświęcone bursztynowi, którego Dominikana jest jednym z największych producentów na świecie. Dominikański bursztyn słynie z wyjątkowej przejrzystości i częstych inkluzji (zatopione w żywicy owady czy rośliny). Jeśli planujecie zakupy, to właśnie biżuteria z bursztynem będzie najlepszą pamiątką – tylko uważajcie na podróbki! Na lokalnych straganach często sprzedają plastik podszyty pod bursztyn. Sprawdzony trik – prawdziwy bursztyn po potarciu wydziela zapach żywicy.
Altos de Chavón – europejskie miasteczko w sercu Karaibów
Na koniec coś kompletnie zaskakującego – Altos de Chavón, czyli… XVI-wieczna włoska wioska! Tak, dobrze czytacie. To rekonstrukcja śródziemnomorskiego miasteczka stworzona w latach 70. XX wieku przez milionera Charles Bluhdorn. Znajdziecie tu brukowane uliczki, kamienne budynki, fontanny i kościół św. Stanisława.
Dziś Altos de Chavón to centrum artystyczne z galeriami, sklepikami z rękodziełem i spektakularnym amfiteatrem, gdzie występowały takie gwiazdy jak Frank Sinatra czy Carlos Santana. Choć nie jest to autentyczna atrakcja, robi niesamowite wrażenie – to jakby przenieść kawałek Włoch w sam środek tropikalnej dżungli!
Moja rada – przyjdźcie tu pod wieczór. Kiedy zachodzące słońce odbija się w kamiennych fasadach, a restauracje zapalają światła, miejsce nabiera magicznego charakteru. Zjedzcie kolację w La Piazzetta z widokiem na rzekę Chavón i poczujcie się jak we włoskim filmie – tylko z karaibskim twistem!
Dominikana bez filtra – ostatnie wskazówki
Dominikana to kraj kontrastów – luksusowe resorty sąsiadują tu z biednymi wioskami, a piękne plaże z nieuporządkowanymi miasteczkami. Jeśli naprawdę chcecie poznać ten kraj, wyrwijcie się choć na chwilę z hotelowego kompleksu. Wypożyczcie samochód albo motocykl (tylko uważajcie, bo ruch drogowy jest tu… kreatywny, delikatnie mówiąc), zagadajcie do miejscowych, spróbujcie lokalnego jedzenia.
Dominikańczycy to jedni z najbardziej otwartych i przyjaznych ludzi, jakich spotkałam. Nawet jeśli nie mówicie po hiszpańsku, dogadacie się na migi, a uśmiech działa cuda. Wiecie, co mówią miejscowi? „Dominikana to nie kraj, to stan umysłu”. I coś w tym jest – ten beztroski, radosny styl życia jest chyba najbardziej wyjątkową atrakcją, jaką ma do zaoferowania ten karaibski raj.
A na koniec rada od serca – nie przejmujcie się zbytnio planowaniem. Dominikana najlepiej smakuje na spontanie. Pakujcie krem z filtrem, okulary przeciwsłoneczne i ruszajcie na spotkanie przygody!