Każdy naród ma swoją tradycyjną kuchnię. Jednym z jej elementów są alkohole. Polska to kraj leżący w strefie „pasa wódki” – to właśnie ten alkohol jest u nas spożywany w największych ilościach. Natomiast bardzo ciekawymi alkoholami są rakija, whisky oraz wino, których w Polsce pije się niewiele.
Rakija to tradycyjny mocny alkohol, który pije się w krajach bałkańskich. Jest on destylatem uzyskiwanym z owoców o mocy 40-50 procent. Rakija domowej produkcji jest nieco mocniejsza, bo około pięćdziesięcio- lub sześćdziesięcioprocentowa. Rakiję znają Bośniacy, Chorwaci, Macedończycy, Serbowie, Bułgarzy i Czarnogórcy. Najczęściej wytwarza się rakiję ze śliwek – powstaje wtedy śliwowica. Ale rakiję produkuje się także z winogron, brzoskwini, moreli, owców pigwy, gruszek, jabłek a nawet fig. Destylat nie musi być „czysty”. Rakiję można przyprawiać różnymi dodatkami – miodem, cukrem, orzechami lub ziołami. Czasami rakija dojrzewa w beczkach, aby nabrała złotawego koloru i aromatu. Każdy region ma swój specjał. Na przykład wybrzeża Chorwacji specjalizują się w produkcji grappy, czyli wódki z winogron, do której w tej części świata dodaje się zioła.
Whisky to duma i przysmak Szkotów. Jeden z najszlachetniejszych alkoholi na świecie jest specjałem tego narodu mniej więcej od VII wieku, kiedy to receptura jej produkcji przywędrowała razem z iryjskimi zakonnikami. Szkoci opanowali sztukę tworzenia destylatu oraz jego starzenia do perfekcji. Prawdziwa „szkocka” jest wytwarzana tylko z najlepszych ziaren jęczmienia oraz słodu jęczmiennego, który jest suszony a następnie fermentowany i destylowany w ogromnym alembikach. Im więcej razy przeprowadzana destylacja, tym lepiej. Tak otrzymany destylat niewiele rożni się od wódki, dopiero proces starzenia nadaje trunkowi niezwykłego smaku i aromatu. Przeprowadza się go w dębowych beczkach przez co najmniej trzy lata. Najlepsza whisky ma kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt lat. Ich aromat i kolor jest uzależniony od beczki, w której dojrzewają. Niektóre gatunki whisky leżakują w beczkach, w których wcześniej przechowywano wino cherry, jeszcze inne w beczkach po koniaku.
Narodowym trunkiem Francuzów jest wino. Spożywa się je nawet codziennie jako dodatek do potraw – w rozsądnych ilościach i najczęściej z domieszką wody. Wino powstaje w procesie fermentacji winogron i soku z winogron. W zależności od ich koloru, powstaje wino białe, czerwone lub różowe. Proces winifikacji jest długi i skomplikowany. W dużym stopniu zależy od producenta. Uprawą winnic najwcześniej zajęli się mieszkańcy Kaukazu, ale to Francuzi stworzyli największą kulturę picia wina na świecie. Zaczęło się w średniowieczu, kiedy to mnisi benedyktyńscy zaczęli uprawiać winnice, produkować wino i sprzedawać je w regionie Bordeaux. Najwięcej winnic znajduje się z dolinach Loary, Mozeli oraz w Szampanii.